Goedemorgen zuster!
publishDate
”De oudere patiënten, ik vind ze geweldig. Het doet me meteen denken aan een vrolijke, oudere man op zaal, waar ik een week voor mocht zorgen tijdens mijn vooropleiding chirurgie hier in het Spaarne Gasthuis.”
”Elke ochtend kwamen we met een witte wolk visite lopen en elke ochtend zei hij tegen mij: ‘goedemorgen zuster’. Elke ochtend legde ik hem dan weer uit dat ik de dokter was en dat we met z’n allen bij hem visite kwamen lopen. Het gebeurt vaker dat vrouwelijke arts-assistenten zuster worden genoemd en ik vind dat helemaal niet erg. Maar ik heb me wel aangeleerd dit altijd even recht te zetten, daar mensen anders de indruk kunnen hebben dat ze de hele opname ‘geen dokter gezien hebben’. Deze oude man lachte verontschuldigend en op woensdag en donderdag zei hij: ‘oh ja, oh ja, dokter natuurlijk’ en even vrolijk begonnen we dan aan de visite. Op vrijdag kwam ik binnen en zei hij: ‘goede morgen, dókter’. Ik kon het niet laten om te zeggen: ‘nee, ik ben de zuster’, waarop hij een paar tellen heel verward keek, om vervolgens erg hard te lachen om mijn flauwe grap. Die dag mocht hij lekker naar huis en heb ik hem niet meer gezien. Maar ik denk nog altijd aan hem als iemand me zuster noemt.”