Een bloedserieus probleem

Hevig bloedverlies houdt in dat vrouwen tijdens de ongesteldheid meer bloed verliezen dan zij gewend zijn. Pernet ziet wekelijks meerdere vrouwen op haar spreekuur en maakt zich al een paar jaar hard voor dit ‘bloedserieuze probleem’. Pernet: “Het is een van de meest voorkomende klachten binnen de gynaecologie. Gelukkig niet levensbedreigend, maar hevig bloedverlies of langdurige, onregelmatige menstruaties hebben een impact op je leven. Het is niet voor niets een medisch erkend probleem. Het is eigenlijk ook niet meer van deze tijd om door te lopen met zulke vervelende klachten. Het wordt nog steeds vaak afgedaan als onderdeel van het vrouw zijn.”

Astrid van Barneveld is een van die vrouwen die dacht dat het er gewoon bij hoorde: “Ik had altijd al heftige menstruaties, vooral vanaf mijn 30^e. Ik gebruikte dubbele bescherming, was moe en futloos en voelde me gewoon echt akelig tijdens mijn menstruatie. Ik dacht echt dat het normaal was en deed gewoon geen witte broeken aan.” Inmiddels heeft zij een Novasure behandeling gehad en is ze van haar klachten af. Astrid: “Achteraf vind ik het heel jammer dat ik deze behandeling niet eerder heb laten uitvoeren. Vooral omdat ik zeker wist dat ik geen kinderen meer wilde.” Pernet: “Het is belangrijk om het gesprek met elkaar te voeren en samen tot een beslissing te komen. Er zijn verschillende opties mogelijk, met elk hun voor en nadelen. Passend bij de fase van het leven waarin een vrouw zich bevindt.”

Pernet probeert vrouwen aan te sporen in elk geval iets aan hun klachten te doen door zich jaarlijks, samen met de vakgroep gynaecologie, aan te sluiten bij de landelijke campagne ‘Bloedserieus’. Pernet: “Vrouwen sturen per mail hun vraag of klacht en ontvangen binnen 2 werkdagen een antwoord met advies van de dienstdoende gynaecoloog. We doen dit de hele maand november.” Het succes van de campagne verraadt de ernst van het probleem. De vragen stromen gedurende de maand dagelijks binnen en zelfs als de campagne allang weer is gestopt proberen vrouwen het nog. 

Pernet geeft aan dat vrouwen er vaak na hun 35^e jaar mee te maken krijgen, dat hevigere bloedverlies. Bijvoorbeeld wanneer wordt gestopt met de anticonceptiepil en het menstruatiepatroon verandert. Pernet: “Sowieso verandert het bloedverlies naarmate vrouwen ouder worden. Soms is daar ook een oorzaak voor aan te wijzen: een poliep of vleesboom (myoom) in de baarmoeder. Ook het gebruik van medicijnen die het bloed verdunnen kan leiden tot meer bloedverlies.”

Hoewel bij een groot deel van de vrouwen geen aanwijsbare oorzaak gevonden wordt, zijn er genoeg redenen om je naar het ziekenhuis te laten verwijzen. Dat er onderzoek wordt gedaan is belangrijk. Pernet: “Want dat er geen oorzaak wordt gevonden betekent niet dat er niets aan kan worden gedaan. Er is tegenwoordig veel meer mogelijk op het gebied van medicatie. Of een relatief simpele ingreep, zoals bij Astrid goed paste, de Novasure behandeling.”

Afhankelijk van de wensen van de vrouw en haar medische achtergrond kunnen medicijnen worden voorgeschreven met hormonen - zoals de pil of een hormoonspiraal - of zonder hormonen, zoals pijnstillers of bloedstollingsmedicijnen. Als er geen afwijkingen zijn gevonden aan de binnenkant van de baarmoeder zijn er twee ingrepen mogelijk waardoor het bloedverlies tijdens de ongesteldheid minder wordt. Het weghalen van het slijmvlies aan de binnenkant van de baarmoeder via de vagina. Of het weghalen van de baarmoeder. Dit kan altijd, ook bij afwijkingen.

Pernet: “Vrouwen zonder kinderwens kunnen kiezen voor alternatieven. Bijvoorbeeld de NovaSure behandeling. Een behandeling die in het Spaarne Gasthuis al een aantal jaren succesvol wordt uitgevoerd. Via een dun buisje wordt een netje ingebracht dat zich vormt naar de baarmoeder. Met korte stroomstootjes wordt baarmoederslijmvlies weggebrand. Ook deze behandeling gebeurt poliklinisch, duurt slechts 90 seconden en kan gebeuren onder plaatselijke verdoving. In de meeste gevallen worden vrouwen na deze behandeling niet meer ongesteld of beduidend minder. Ze zijn daarmee vaak enorm geholpen en kunnen hun normale bezigheden weer oppakken.”

Astrid: “Ik heb nu vrijwel geen bloedverlies meer en ben gelukkig ook niet meer duizelig. Natuurlijk houd ik wel de buikpijn, mijn hormoonhuishouding is hetzelfde gebleven na deze ingreep. Maar dat hoort er nu eenmaal wél bij.”