Schoenmaker en chirurg
Publiceerdatum
Hans Keijzers (63) gooide zijn oude schoenen weg, nog voordat hij nieuwe had. Dat kon niet anders, want de nieuwe orthopedische schoenen van Hans werden beetje bij beetje op maat gemaakt, terwijl hij herstelde van een zware enkeloperatie. “De samenwerking tussen orthopedisch chirurg Bernard Schutte en mijn orthopedisch schoenmaker Wim Kaptein kon niet beter”, zegt hij.
Het Spaarne Gasthuis heeft een speciaal voet- & enkelspreekuur waarbij de orthopedisch chirurg en orthopedisch schoenmaker beide tegelijkertijd aanwezig zijn en elkaar kunnen raadplegen. Orthopedisch chirurg Bernard Schutte: “Onze gezamenlijke aanwezigheid tijdens dit spreekuur heeft veel voordelen voor de patiënt. Door te overleggen zien we goed waar we elkaar kunnen aanvullen, in het belang van onze patiënten.” Hans Keijzers heeft dat ondervonden. Van jongs af aan had hij problematische voeten en enkels. Sinds de jaren tachtig draagt hij orthopedisch schoeisel om zijn voeten extra te ondersteunen. Maar de achteruitgang was niet te stoppen. “Op den duur deed elke stap zeer in mijn voeten en enkel, daartegen hielpen ook de orthopedische schoenen van Wim Kaptein niet meer.”
De oplossing moest komen van een zogeheten ‘artrodese’, waarbij orthopedisch chirurg Bernard Schutte in beide enkels een inwendige staaf zou plaatsen, dwars door het hielbeen tot in het scheenbeen. Daardoor kon Keijzers zijn gewricht niet meer bewegen en dus geen pijn meer hebben. “Het betekende wel dat de vorm van mijn voet veranderde en ik mijn op maat gemaakte orthopedische schoenen niet meer kon gebruiken. Ik kon nog geen nieuwe laten maken, dat kon pas na de operatie als mijn voeten waren genezen.”
Beide voeten werden geopereerd; 2 forse ingrepen. 2 keer 12 weken gips na de operatie om alles te laten vastgroeien. 2 keer een revalidatieperiode. En 2 keer een nieuwe schoen op maat maken: links en rechts. Wim Kaptein: “De heer Keijzers ging van een scheve naar een uitgelijnde voet. In de eerste weken waren de voeten nog teveel gezwollen door de operatie. Tussen de gipswissels door maakte ik afdrukken van zijn voet als model voor zijn voorlopige schoenen. Pas na de volledige genezing maakte ik de definitieve schoenen.” Hans Keijzers: “Die samen werking tussen mijn chirurg en schoenmaker was echt geweldig.” Bernard Schutte: “We denken met elkaar mee in het proces van revalidatie en het maken van de schoenen. Dat is een zorg minder voor onze patiënten. We vullen elkaar aan, maar we blijven wel ieder bij onze eigen leest.”